Tanpa mengira perbezaan dalam cara artikulasi atau artikulasi sekunder, sesetengah bahasa ada sehingga empat jenis konsonan desis yang berbeza. Contohnya, bahasa Qiang Utara dan Qiang Selatan mempunyai empat bunyi desis letusan /ts/ /tʂ/ /tʃ/ /tɕ/, setiap satu dengan bentuk lidah yang berbeza.[perlu rujukan] Bahasa Toda mempunyai empat bunyi desis , satunya konsonan gusi, satu lagi konsonan palatoalveolar, dan dua gelungan (palatoalveolar apikal dan lelangit subapikal).[perlu rujukan]

Bahasa Ubykh yang telah pupus kini adalah sangat kompleks, dengan sejumlah 27 konsonan desis. Bukan sahaja keempat-empat bentuk lidah dilambangkan (dengan palatoalveolar ada dalam variasi "tertutup" laminal) tetapi palatoalveolar dan alveolopalatal kedua-duanya juga boleh dibibirkan. Selain itu, ada lima cara untuk membezakan antara konsonan geseran bersuara dan tak bersuara, letusan bersuara dan tak bersuara, dan letusan ejektif. (Tiga konsonan letusan palatoalveolar yang dibibirkan tidak ada, jadi jumlahnya 27 bukan 30.)[perlu rujukan] Dialek Bzyp dalam bahasa Abkhaz yang berkaitan juga mempunyai inventori yang serupa.[perlu rujukan]

Sesetengah bahasa mempunyai empat jenis apabila pempalatalan dipertimbangkan. Bahasa Poland ialah salah satunya, dengan kedua-dua konsonan gigi-gusi laminal dipalatal dan tak dipalatal, belakang gusi laminal (atau "gelungan datar"), dan alveolopalatal ([s̪ z̪] [s̪ʲ z̪ʲ] [s̠ z̠] [ɕ ʑ]).[perlu rujukan] Bahasa Rusia mempunyai kontras permukaan yang sama, juga ada bunyi-bunyi yang serupa tetapi konsonan alveolopalatal bukan fonem-fonem yang penting untuk membezakan maksud. Ia hadir dalam geminasi, dan konsonan gelungan tidak pernah bergeminasi, menunjukkan yang kedua-duanya alofon bagi fonem yang sama.[perlu rujukan]

Bahasa dengan tiga jenis konsonan desis, satu desis dan dua desau, adalah biasa. Dalam bahasa Poland dan Rusia, konsonan jenis desau biasanya dibuat di belakang gusi dan alveolopalatal kerana kedua-dua bunyi ini amat berbeza daripada satu sama lain. Bahasa Cina Mandarin adalah contoh bahasa sedemikian.[perlu rujukan] Walau bagaimanapun, kemungkinan lain wujud. Bahasa Serbo-Croatia mempunyai konsonan letusan gusi, belakang gusi dan alveolopalatal datar manakala bahasa Basque mempunyai konsonan gusi palatoalveolar dan laminal dan apikal gusi (apiko-alveolar) dan letusan (semenanjung akhir Zaman Pertengahan Sepanyol dan Portugis mempunyai perbezaan yang sama antara geseran).

Banyak bahasa, seperti bahasa Inggeris, mempunyai dua jenis konsonan desis, satu mendesir dan satu mendesau. Pelbagai bahasa di seluruh dunia ada pola begini. Pola yang paling lazim ialah bahasa mempunyai konsonan desis gusi dan belakang gusi, seperti dalam bahasa Inggeris. Bahasa Sepanyol semenanjung utara moden mempunyai satu bunyi geseran desis gusi apikal [s̠] dan satu bunyi letusan desis palatoalveolar [tʃ]. Walau bagaimanapun, ada juga bahasa dengan konsonan desis gelungan gusi dan apikal (seperti bahasa Vietnam baku) dan dengan konsonan gusi dan belakang gusi alveolopalatal (cth. konsonan [ʃ ʒ tʃ dʒ] gusi dan laminal yang dipalatalkan, iaitu [ʃʲ ʒʲ tʃʲ dʒʲ] dalam bahasa Catalonia dan Portugis Brazil, tetapi Portugis Brazil mungkin dipengaruhi bahasa Amerindian,[12] dan alveolar dan dorsal, yakni [ɕ ʑ cɕ ɟʑ], dalam bahasa Jepun).[13]

Hanya beberapa bahasa sahaja tiada jenis desiran. Bahasa Vietnam Pertengahan biasanya direkonstruksikan dengan geseran desis dua konsonan, kedua-duanya jenis desau (satu gelungan, satu alveolopalatal). Sesetengah bahasa hanya mempunyai satu sibilan desau dan tiada sibilan desiran. Ini terdapat dalam dialek-dialek selatan Sepanyol Semenanjung jenis "ceceo", yang telah menggantikan konsonan geseran desir yang lama dengan [θ], meninggalkan hanya [tʃ].

Bahasa yang tiada konsonan desis agak nadir. Kebanyakan bahasa-bahasa ini tiada bunyi geseran langsung atau hanya frikatif /h/. Antaranya ialah kebanyakan bahasa Orang Asli Australia, dan Rotokas, dan bahasa Bantu Purba yang direkonstruksi. Namun, sesetengah bahasa mempunyai bunyi geseran tetapi tiada desis, seperti bahasa Ukue di Nigeria, yang hanya ada konsonan geseran /f, v, h/. Selain itu, hampir semua bahasa Polinesia Timur tiada konsonan desis tetapi ada geseran /v/ dan/atau /f/: Māori, Hawaii, Tahiti, Rapa Nui, kebanyakan dialek Māori Kepulauan Cook, Marquesas dan Tuamotua.

Bahasa Tamil hanya ada konsonan desis /ʂ/ dan geseran /f/ dalam kata-kata pinjaman, dan ia sering digantikan dengan bunyi-bunyi yang sudah ada dalam bahasa Tamil. Konsonan desis [s, ɕ] wujud hanya sebagai alofon /t͡ɕ/ dan konsonan geseran [h] hanyalah alofon /k/.